The beauty of Empire


Af en toe gebeurt het dat ik naar de poli ga, maar er is geen enkele patiënt. Zo kon ik laatst weer vroeg weg en rustig rijden naar een afspraak met een patiënt in een bejaardencentrum aan de Kwattaweg.

Het was droog en zonnig na een paar weken regenachtig weer. Er woei een koele bries. Een mooie middag om buitenshuis bezig te zijn. Ook een mooie middag om te dagdromen. Meestal doe ik dat in mijn hangmat, maar een rustig ritje naar een patiënt is ook een geschikte gelegenheid.

De Kwattaweg was goud gekleurd in het oranjegele licht van de ondergaande zon. De files waren grotendeels opgetrokken. Alleen bij Rensproject stond er nog een rij auto’s, maar die opstopping duurde niet lang.

Lees hier het volledig artikel

 

Vorige Kunst en verbeelding versus vakkennis en geheugen
Volgende De leiderschapsobsessie in Suriname